De tijden veranderen

In 1987 kapten een vriend en ik ons een weg door de jungle van Ceram met een gids (de schoolmeester van Rumahkai, die een beetje Engels sprak) en je ziet me hier dan ook  bezig de voeten af te koelen bij het doorwaden van een stroom:

Hier zie je me, kalmpjes een sigaret rokend, over een boomstam lopen. De gids sprak bewonderend over mijn koelbloedigheid, maar ik had toen nog niet in de gaten dat de plantengroei naast die boom in feite de toppen waren van de bomen in het ravijn daaronder en dat het hier een brug daarover betrof.

 

 

Tenslotte arriveerden we na vele uren afgemat bij een waterval waar het heerlijk afkoelen was. Hier zie je me heldhaftig in de waterval springen. Met de schoenen aan, want die rotsen waren scherp.

 

 

Stel je mijn verrassing voor toen ik gisteren dit filmpje op Youtube vond waaruit blijkt dat je tegenwoordig gewoon met de brommer over de asfaltweg daar naartoe kunt in een paar minuten