Herinnering
De zon schijnt op die hoogte vinnig fel
En ik was al een halve dag op sjouw
In de befaamde Tuin van de Juwelen
Vanuit zo'n kleurrijk Tibetaans gebouw
Weerklonk gezang uit jonge vrouwenkelen:
Toen ik een deur voorzichtig opendeed
Zag ik tien meisjes, ieder om te strelen
Met rappe handen weven aan een kleed
Hun zang klonk ijl en teer als snarenspel
Het was zo puur en zo onopgesmukt
Ik stond een uur tegen de muur gedrukt
Dit schreef ik na een reis naar Tibet over die weefsters en gelukkig heb ik het opgenomen op een cassettebandje, zodat jullie mee kunnen genieten als je volgende link aanklikt:
Weefsters, maar die werkt godverdomme niet, dus je moet naar youtube, zoek het maar uit, doe ook maar eens wat moeite, het filmpje downloaden uit mijn bestand lukte ook al niet. Zit ik hier ^%$#! een teer en gevoelig onderwerp te behandelen krijg je die %$#@! techniek weer. Een fijnbesnaard mens wordt zo wél op de proef gesteld. Ben ik dáárvoor naar Gods gelijkenis geschapen om %$#@ door zo'n computer, afijn, ik ga een boek lezen. Maar ze zongen hartstikke mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten