Dubbele moraal 1

De Dubbele Moraal is een versvorm die bestaat uit twee gedichten van 6 regels met dezelfde rijmwoorden in het rijmschema abaaab. De bedoeling is dat met dezelfde rijmwoorden een tegengestelde bewering wordt gedaan in de twee gedichten:

Er is maar één God

 

Eén God bestaat maar echt, dient u te weten

Eén God, die alles doet en alles ziet

En anderen die kunt u dus vergeten

Die Zeus en Thor of hoe ze mogen heten

Dat zijn niet meer dan enkel loze kreten

De bijbel zegt het en die liegt toch niet?

 

1 Kor. 8:4: '…wij weten dat er in de hele wereld niet één afgod echt bestaat en dat er maar één God is.'

 

 

Er bestaan veel goden

 

Er zijn meer goden laat de bijbel weten

Ze zijn reëel hoewel je ze niet ziet

De meesten zijn we nu dan wel vergeten

(We weten vaak niet eens meer hoe ze heten)

Maar ook al slaakt u nu ontstelde kreten

Ze zijn er echt, ontkennen kan dus niet

 

Gen. 3:22: 'Nu is de mens aan ons gelijk geworden, nu heeft hij kennis van goed en kwaad.'

Ps. 50:1: 'De God der goden, de HEER, gaat spreken.'

Ps. 82:1: 'God staat op in de hemelse raad, hij spreekt recht in de kring van de  goden.'

Ps. 89:7,8: 'Want wie daar boven kan de HEER evenaren, wie van de goden zich meten met de HEER, met God, zeer geducht in de raad van de hemelingen.'

Ps. 95:3: 'De HEER is een machtige God, een machtige koning, boven alle goden verheven.'